Ourense - Cea - Dozón
Door: Karin
Blijf op de hoogte en volg Karin
15 April 2017 | Spanje, Dozón
De herberg in Xunqueira de Ambía staat een beetje buiten het dorp, de hospitalera vindt het super belangrijk in welk bed je slaapt. Ze komt binnen een roept: "nummer van het bed en paspoort". Wat er belangrijk is aan het bednummer ontgaat mij volledig. Ik ga met Maria en Christine (die inmiddels weer opgedoken is) eten in een barretje, tortilla, niet de lekkerste die ik op deze camino gegeten heb. De volgende ochtend in dezelfde bar een ontbijtje en op weg naar Ourense. In vergelijking met andere dagen passeren we nu enkele dorpjes, soms wel een bar soms niets. Deze dorpjes zijn beduidend jonger, minder ruïnes. Eenmaal in Ourense is de weg naar de herberg lang, geen pijlen en bergop. Ik had verwacht iets van Witte Donderdag te bemerken maar nee. Er zijn veel mensen, ik hoor dat alle hotels volgeboekt zijn. Het is gezellig druk en er wordt hier pulpo gegeten. Dat herinner ik me nog van mijn eerste camino, deze keer waag ik me er niet aan. Met Maria maak ik een tour door de stad, we vinden het allebei niet echt indrukwekkend. De volgende dag op weg naar Cea. Vanuit de herberg eerst dalen naar een Romaanse brug. 300 Meter stijgen en dan de keuze tussen de oostelijke of de westelijke route. We kiezen oost en dat valt niets tegen. De helft zou wel en de andere helft niet mooi zijn. Ik vond het geheel geweldig, vermoeiend maar prachtig. De herberg in Cea is niet echt je van het. Het gezelschap is nu een echtpaar en een man alleen uit Oostenrijk, twee Duitse meisjes die de camino rennend doen (??), een echtpaar uit Nederland op de fiets, een profesora uit Portugal en Maria en ik. Christine appt dat ze meer dan veertig km afgelegd heeft en ons dus ver voor is. We gaan met elkaar eten, gezellig. Vandaag naar Castro Dozón, alhoewel de kaart alleen Dozón aangeeft. Gelukkig schijnt de zon weer, dan ziet alles er toch mooier uit. Echt genieten vandaag alhoewel geen makkelijke etappe. De herberg is bij het zwembad, best mooi. Nu in de bar, lekker een salade gegeten met Maria. Alleen aan een tafel word ik benaderd door een Spaanse man die duidelijk zijn verhaal kwijt wil. Ik versta en begrijp niet alles maar toch grappig dat we een gesprek hebben. In de bar hangt een bordje, Santiago nog 65 km.
-
15 April 2017 - 17:17
Willy:
Compostella al in zicht! Ik ga je verslagen missen en stel voor dat je naar huis loopt. Dan hebben we nog wat tegoed :).
-
15 April 2017 - 18:11
Mia:
Nou Karin we kunnen ,echt jou ,n vrolijk Pasen wensen en dat doen we ook wat een prachtige presentatie!!!!we hebben steeds die gedachten dat jij daar aan komt (de eerste of de tweede) je hebt ,n beeterweer dan hier nog veel loopjes en geniet ervan veel liefs van ons! Groet :-)! -
15 April 2017 - 18:44
Joske:
Kaatje, bina, het einde in zicht, super prestatie :-) -
15 April 2017 - 21:18
Marijke:
Santiago here she comes!
Fantastisch het is zo mooi om weer te lezen, praten met elkaar terwijl je elkaar niet verstaat.
Je maakt de mooiste dingen mee, maar je moet er ook wel wat voor doen zeg, je bent een kanjer. Hele fijne paasdagen, en weer veel wandelplezier. Dikke kus -
15 April 2017 - 22:32
Suus:
Jeetje mams, nog 65! Wauw!
Een kippestukkie, vergeleken met wat er al achter je ligt!
Ook al lonkt thuis; probeer ook die laatste dagen flink te genieten en in het moment te zijn; thuis is alles na een paar dagen ook weer zo 'gewoon' ;-)
Hele dikke kus! Xxxx -
15 April 2017 - 23:02
Sabine:
Lieve Karin, jeetje wat gaat het snel nog maar 65km te gaan. Voor ons "thuisblijvers" natuurlijk helemaal, want onze dagen gaan voorbij zonder dat we er erg in hebben. Voor jou zal dat zeker anders voelen, je zult echt in het moment geleefd hebben, en dat lijkt me juist zo heerlijk en prachtig van zo'n reis. Mooi gesprekken voeren met mensen ookal versta je elkaar niet altijd even goed, als de kern maar doorkomt. Geniet nog, zoals Suus het al zegt, eenmaal thuis is alles zo weer hetzelfde. Liefs -
16 April 2017 - 08:30
Toni:
Santiago is in zicht, geniet van de eindsprint. Groetjes -
16 April 2017 - 09:59
Ria:
Nog eventjes. Nou ja, toch nog 65 km. maar dat is voor jou nu een peulenschil. Zet 'm op Karin. Gezellige Paaskilometers en geniet van de natuur en het mooie weer. Groetjes -
16 April 2017 - 17:04
Jocé:
Ha Karin, dat je die laatste kilometers maar als een (paas)haas mag afleggen. Maar natuurlijk niet door er minder van te genieten met die mooie omgeving, fijne ontmoetingen en het heerlijke weer daar. En straks weer volop mooie herinneringen die je voor altijd bij zullen blijven. Fijne Paasdagen en tot binnenkort. Succes met de laatste etappes. Wat een prestatie! -
17 April 2017 - 00:29
Marie-José Van Keulen:
Hallo Karin allereerst fijne Pasen gewenst hier heeft het de eerste paasdag alleen maar nat geweest dus het weer is niet geweldig met Pasen..zielig voor de paashaas moet hij al die eitjes in de regen rond gaan brengen haha maar hij heeft zijn klus geklaard eerste Paasdag is weer voorbij wij hebben een gezellig dagje gehad met onze kids en thuis heerlijk gebruncht,nou je hebt nog een paar dagen voor de boeg maar dat lukt je wel het eind is in zicht en voor je het weet ben je bij het eindpunt aanbeland,wens je nog ""veel"" mooie kilometers en hou je taai hé,welterusten en loop ze morgen met goeie zin..houdoe en tot weer,liefs Marie-JoséXx -
17 April 2017 - 08:21
Yvonne:
Vrolijk Pasen! Santiago here I come!' Jeetje maatje, kan jou ook geen paar dagen 'alleen laten' en dan ben je er al bijna. Wat een mega-prestatie!! Nog lekker genieten van de laatste kilometers, mooie mensen, omgeving en vooral het weer! Vooral dat laatste, tis hier lange-onderbroeken-weer, brrrrrrr! ♡
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
